Met Harde Krullen naar 't Land van de Lama's

Printjes die leuk matchen met de desert? Check! Persoonlijk afgestemd Deet-stappenplan? Check! Second Generation Norit Cement-edition? Check! Aartslelijke Backpack? Check! Alle ingrediënten om een jaloersmakend vervolg te geven aan de blitse reis in smoggy China zijn voor handen. En na een aantal maanden intensief psychiatrisch werk te hebben verricht (lees: betaald werk voor onze baas Reinier, vrijwillig werk voor de directe naasten en ervaringsdeskundig werk voor elkaar) is het voor Will & Grace de hoogste tijd om weer even de beentjes te strekken. En wat is er nu leuker dan een uit de hand gelopen midweek naar de op een na grootste woestijnstad ter wereld? Lekker cultuur snuiven in een land waar de locals gehuld in felgekleurde outfits knabbelen aan cavia's op stokjes. Gewoon voor drie weekjes. Will & Grace zijn de beroerdste niet (lees: vanwege de bezuinigingen van Reinier best bereid een weekje minder lang weg te gaan).

En terwijl Grace niet veel later in volledige gestructureerdheid in de nacht van 31 december 2013 op 1 januari 2014 met vierkante apple-ogen zit vastgeroest aan haar nieuwe Bijenkorf-bank met scherpe kussens in een oase van rust en ruimtelijkheid, bereikt het leven van Will nieuwe hoogtes in het birddistrict de CrossCamp. Neerkijkend op de sociale klasse die weet hoe er vuurwerk afgestoken dient te worden, vindt niet veel later in huize Calbetauwh een doorbreking van de vicieuze cirkel plaats wanneer een aantal tickets per abuis in de uitverkoop worden gegooid. En omdat het DNA van onze Grace op dit verschijnsel is ingesteld (lees: een soort van biologische klok maar dan net even iets anders), proberen Will & Grace - terwijl half Europa uit verplichting heen en weer smst om de familie-banden aan te halen - telefonisch tickets te boeken met op de achtergrond het geluid dat laten we zeggen te vergelijken is met de finale-plaatsing van Anouk tijdens de halve finale van het Eurovisie Songfestival. De investering werpt zijn vruchten af. De allergoedkoopste tickets 4ever zijn geboekt!

Omdat de Portugese Algarve in de zomer en de Oostenrijkse Alpen in de winter populaire bestemmingen zijn bij de sociale middenklasse, doen Will & Grace zo'n behouden tripje als warming-up in de maand Januari. Gewoon ter mentale voorbereiding. Er is door de ingekorte reis immers een gat in de planning en het budget ontstaan, oppert Grace die haar Flugel-kortingskaart uit haar overvolle keukenlade tevoorschijn probeert te toveren. Als Will even later een last minute boekt bij zijn grote vriend Ryan zit Grace alweer lekker sociaal en compact met volle tank bedrukt met wat Gelderse gezelligheid in een automobiel richting de set van The Sound of Music. Met winterbanden, mompelt Grace, terwijl ze het nieuwe woord aan haar vocabulaire toevoegt. Voor Will zal het op dat moment ook niet lang meer duren, terwijl hij nogmaals aangeeft niet in discussie te willen gaan met de half geblondeerde met hoekige acrylnagels versierde Inge de Bruin-copycat die beweert dat zijn zojuist dichtgeritste Viktor en Rolphje niet aan de debiele-toilettas-afmetingseisen van het Ierse familiebedrijf voldoet. Tegelijkertijd verschijnt in de verte een gebruinde naar waarschijnlijkheid Protegees georiënteerde steward-adonis en Will realiseert dat hij zijn energie in zeer korte tijd op een veel nuttiger doel zal gaan richten.

En terwijl tijgerprintskiënde Grace ergens buiten de piste - zich aan het toeziend oog van reisleider Tirsje onttrekkend - met bevroren tenen op zenuwachtige doch elegante wijze de spillebeentjes uit de skikisten probeert te toveren om een eventueel fictief opbaar-toilet-sprintje te testen, opent Will aan de andere kant van het vertrouwde Schengengebied (lees: geen nieuwe paspoortstempel) met bezwete handen en een beklemd gevoel het bovenste knoopje van zijn getailleerde blouse. Omringd door honderden Portugezen die laten we zeggen buiten Will's comfortzone - maar binnen BMI's gevarenzone vallen, schat Will zijn kansen bij een mogelijke ramp-voltrekking erg klein in (lees: een niet-gesmeerde doorstroom op Mediterraans tempo). Later die avond realiseert Will dat hij een Portugese groepssandwich in een donkere ruimte toch heel anders had voorgesteld terwijl Grace verdwaald tussen de Oostenrijkse Alpen probeert af te komen van de kater die zojuist vanachter de lege Chardonnay flessen naar haar kwam toegetrippeld. Wanneer Will de volgende dag beduusd een blik werpt op de uitgestorven stranden (lees: hoge golven en de afwezigheid van afgetrainde surfers), meent Grace dat de natuurlijke skyline in Salzburg er volgens Jellebel's Glossy toch indrukwekkender uit zou moeten zien. Desalniettemin genieten Will & Grace - nog even gescheiden - met volle teugen van het gezellige mini-tripje. Zich minder bewust van het feit dat de reis naar het 'my-hips-don't-lie-continent' steeds dichterbij kruipt.

En een verre vakantie bleek cruciaal! Met het zoveelste aangeschafte barokke houten kastje en de eerder afgezworen burgerlijkheid die op numero 22 nog steeds geen glazen plafond lijkt te kennen, was het zeker tijd voor een interventie. Waar de bank eerder naar Grace belde met het vermoeden dat Grace's creditcard in handen was gevallen van een internationale bende (lees: abnormaal internationaal pingedrag), belt en bankiert Grace tegenwoordig lekker normaal en lokaal met gemagnetiseerde Iphone-vingers vanaf haar eigen bank. Zelfs de joviale Nick & Simon blijken haar niet te kunnen overtuigen de trein te nemen. En terwijl Will zich over deze herkenbare kwestie buigt, verschijnt op zijn voorhoofd wederom de onflatteuze rimpel die hij eerder die ochtend met Q10 heeft proberen weg te strijken. Snakkend naar vitamine D realiseert Will dan hij zich - ook in 2014 - meer met zichzelf bezig moet gaan houden #ZELFKENNIS.

Nu horen Will & Grace onze trouwe achterban denken: "Er waren een half jaar geleden toch ook al tickets geboekt naar Hawaii om op zoek te gaan naar Ben Affleck voor een steamy Pearl Harbor-scene?". Dat klopt, dat klopt. Inderdaad. Psychisch heeft die scène ook meermaals plaatsgevonden maar de daadwerkelijke boeking is met laten we zeggen een digitaal niet goed gerate Spaanse ticket-aanbieder een soort van mislukt. Eigenlijk lag de fout bij Will & Grace, maar dat is misschien minder interessant voor de lezer. En het is zo jammer als je hier afhaakt en geen reactie plaatst enzo. Enfin! Will & Grace hebben besloten hier niet verder over uit te wijden. De teleurstelling dat we nu dus niet als getrouwd stel in rieten rokjes de pineapple plantages kunnen bewonderen op een hitsige vulkaan, is inmiddels verdwenen. Een proces dat werd versneld toen duidelijk werd dat de Nederlandse stampot zijn oorsprong vindt in het (sub)tropische oord dat inmiddels tot eindbestemming is verkozen. Als ware ambassadrice van HAK Nederland, staat onze Grace inmiddels dan ook te trappelen om als een behouden Yvon Jaspers de banden met de locale uitgebuite boeren aan te halen. En dat aan de horizon een leuk Andesje, een wereldwondertje, een terroristje en een tropisch oerwoud met niet eerder ontdekte levende gruwels zichtbaar zijn, is leuk voor de foto's, en natuurlijk voor het verhaal.

Voor onze echte vrienden (lees: sociale druk) is het misschien al wel duidelijk naar welk Latijns Amerikaanse land de reis toe zal gaan, al gaan Will & Grace daar eerlijk gezegd niet van uit. Er is immers na flink wat inspanning op Tripadvisor voor een bestemming gekozen waar het sociaal leven van Will & Grace nog geen sporen heeft achter kunnen laten want dat is sinds China meer een hobby geworden van onze Grace zelf. Er is daarbij uiteraard rekening gehouden met de huisstijl van Facebook zodat met het beeldmateriaal een maximaal effect gerealiseerd kan worden. Een maximaal resultaat, herhaalt Will, terwijl hij de likes al op zijn profiel ziet binnenstromen. In een volgend verhaal zal met iets meer diepgang (niet te veel natuurlijk...laten we wel wezen) over de bestemming verteld worden. Als tipje van de sluier kunnen we alvast vermelden dat de bestemming een zusterstad van Beijing betreft. Grace probeert de cultuurshock voor Will immers te minimaliseren. Over shocks gesproken waar hangt ons Grindr-model eigenlijk uit? Will! je bent toch zeker niet weer.... Hou op met die psycho-analyse van de Peruaanse aardbevingenbreuklijn. Hierrrrr met dat ding!

Nog een kleine drie weekjes! Het aftellen is begonnen.

Saludos de Will & Grace